ငရုတ္တြင္ က် ေရာက္ေသာ ဖ်က္ပိုးမ်ား ႏွင့္ ေရာဂါမ်ား

• အရြက္ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္တြင္ မ်ားစြာေတြ႕ရၿပီး၊ သစ္ရည္ကို စုပ္ယူစားေသာက္သျဖင့္ အရြက္မ်ားကုပ္ျခင္း၊ ဝါျခင္းျဖစ္သည္။
• ဗိုင္းရပ္စ္ေရာဂါပိုးမ်ားကို သယ္ေဆာင္ေပးသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တိုအိတ္၊ ဗိုက္တာဂရို၊ ေအာ္ပတီမာ၊ ဗိုက္စန္၊ ကြန္ဖီးဒင့္။

• ေလာက္ေကာင္ငယ္သည္ အသီးအညွာအနီးမွ အသီးကို ထိုးေဖာက္ဖ်က္ဆီးသျဖင့္ အသီးမ်ားေၾကြက်သည္။
• အသီးစိမ္းကို ထိုးေဖာက္စားေသာက္ေနေသာပိုးေကာင္ကို အလြယ္တကူျမင္နုိင္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဆလက္ပလပ္၊ ေအာ္ပတီမာ၊ အယ္လဖာ၊ဗိုက္တာရွီး၊ ကြန္ဖီးဒင့္။

• ယင္မသည္ အသီးခြံတြင္ ဥမ်ားအုထားၿပီး ပိုးေလာက္ေကာင္မ်ားသည္ အသီးရင္းတြင္ ဝင္ေရာက္စားေသာက္ဖ်က္ဆီးသျဖင့္ ေရနာကြက္ျဖစ္ၿပီး ညွဳိးပုပ္သည္။
• ဘက္တီးရီးယားႏွင့္မႈိေရာဂါမ်ားျဖစ္ေပၚေစသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- မာလာႏြန္၊ အယ္လ္ဖာ၊ ဗိုက္တာမီသရင္၊ ကြန္ဖီးဒင့္။

• အရြက္ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္တြင္ အစုအေဝးလိုက္ေနၿပီး သစ္ရည္ကိုစုပ္စားသျဖင့္ အရြက္မ်ားကုပ္ျခင္း၊ ဝါျခင္း၊ အပင္ပုျခင္း၊ က်ပ္ခိုးမႈိစြဲျခင္း၊ ဗိုင္းရပ္စ္ကူးစက္ျခင္းျဖစ္ေစသည္။
• အရြက္တြင္ အေရာင္မညီကြက္မ်ားေတြ႕ရသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ပရီဆိုက္၊ေဗးလစ္ ၊ ဗိုက္တိုအိတ္၊ ကြန္ဖီးဒင့္၊ ဆလက္ပလပ္စ္။

• အရြက္ႏွင့္ အသီးမ်ားကို ပိုးခ်ည္မွ်င္မ်ားႏွင့္ ပူးကပ္ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီး အတြင္းမွေန၍ အသီးႏွင့္ အရြက္၏ အစိမ္းေရာင္သားမ်ားကို ကုတ္ျခစ္စားေသာက္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တာရွီး၊ အယ္လ္ဖာ၊ ပရီဆိုက္၊ ကြန္ဖီးဒင့္၊ ဆလက္ဖလက္။

• အပင္သက္တမ္းတစ္ေလ်ာက္က်ေရာက္သည္။
• ပိုးေကာင္သည္ ပင္ရည္ကိုစုပ္ယူစားေသာက္သျဖင့္ အရြက္မ်ားကုပ္သြားသည္။
• ဗိုင္းရပ္စ္ေရာဂါမ်ားကို သယ္ေဆာင္လာတတ္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တိုအိတ္၊ ဗိုက္တာဂရို၊ ဗိုက္စန္၊ ေအာ္ပတီမာ၊ ဂိမ္း၊ ကြန္ဖီးဒင့္။

• အရြက္ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္မွ ပင္ရည္မ်ားကို စုပ္ယူစားေသာက္ၿပီး ၎မွ စစ္ထုတ္ေသာတံေတြးတြင္ ပါဝင္ေသာအဆိပ္ေၾကာင့္ အရြက္ေျခာက္္ေလာင္ကာေၾကြက်သည္။
• ပူျပင္းေသာရာသီတြင္ဆိုးရြားစြာက်ေရာက္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- စတား၊ ဆလက္ပလပ္စ္၊ ပံသာ၊ ပရီဆိုက္။

• အသီးရင့္မ်ားတြင္ ေရစိုနာကြက္ျဖစ္ေပၚၿပီးေနာက္ ၎အကြက္တြင္ အမဲေရာင္အဖုငယ္မ်ားကိုေတြ႕ရသည္။
• ေရာဂါက်အပင္သည္ ထိပ္ဖ်ားမွစ၍ ကိုင္းမ်ားေျခာက္လာသည္။
• အသီးတြင္က်ေရာက္ပါက အသီးရႈံ႕ၿပီး ပံုပ်က္သြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ေအာက္စီ၊ အင္ဗိြဳင္း၊ ခရူဇာ၊ စကုပ္။

• ေျမေဆာင္ေရာဂါျဖစ္သည္။
• မ်ဳးိေစ့မွ ေပါက္ခါစ အပင္ငယ္၏ ပင္စည္တြင္ ေရစိုနာကြက္မ်ားျဖစ္ေပၚလာသည္။
• ေရာဂါရပင္၏ အျမစ္မ်ားမွာအညိဳေရာင္ေျပာင္းကာပုပ္ေဆြးသြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ပေရာ့စပါး၊ ေအာက္စီ၊ အင္ဗိြဳင္း၊ ခရူဇာ။

• အရြက္တြင္ အဝါကြက္မ်ားျဖစ္ေပၚၿပီး အရြက္ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္တြင္ အျဖဴေရာင္ေပါင္ဒါမႈန္႕ျဖဴးထားသကဲ့သို႕ မႈိမွ်င္မ်ား ဖံုးလႊမ္းေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။
• ေရာဂါျပင္းထန္ပါက အရြက္မ်ားဝါေျခာက္ၿပီး ေၾကႊက်သြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အင္နာဂ်ီ၊ အင္ဗိြဳင္း၊ ခရူဇာ၊ ဗိုက္တာမိုင္း။

• မႈိေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
• အရြက္ေပၚတြင္ေရနာကြက္အစက္ အေျပာက္မ်ားသည္ ပံုသ႑ာန္မမွန္ေသာအညိဳေရာင္
• အနားသတ္ႏွင့္ အဝါေရာင္အကြက္ မ်ားျဖစ္ေပၚၿပီးေနာက္ ညိဳနက္ ေရာင္အလယ္ခ်ဳိင့္ခြက္ေသာ အကြက္မ်ားကိုေတြ႕ရသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အင္နာဂ်ီ၊ ေအာက္စီ၊ အင္ဗိြဳင္း၊ ခရူဇာ၊ စကုတ္။

• ျဖဴေစရီယမ္မႈိေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
• အပင္ငယ္စဥ္တြင္ အပင္ပုျခင္း၊ အရြက္မ်ားဝါ၍ ေအာက္သို႕ကုပ္ျခင္း၊ ပင္စည္အတြင္း အစာေရေၾကာစည္းမ်ားညိဳျခင္းမ်ားျဖစ္ကာ ေနာက္ဆံုးတြင္ အပင္ညိွဳး၍ ေသသြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ေအာက္စီ၊ ပေရာ့စပါး၊ အင္ဗိြဳင္း၊ ခရူဇာ။(ေရာဂါကူးစက္မႈမွ ကာကြယ္ရန္ ပင္ေျခဖ်န္းပါ)

• ေရာဂါရအပင္သည္ အစိမ္းေရာင္ေဖ်ာ့လာကာ အညႊန္႕၊ အရြက္မ်ားေအာက္သို႕ငိုက္က်ၿပီး ညွဳိးသြားသည္။
• ေရာဂါရကိုင္း၊ အသီးမွ ဘက္တီးရီးယားစိမ့္ထြက္ရည္မ်ားေတြ႕ရသည္။
• ပင္စည္ကိုထက္ျခမ္းခြဲၾကည့္ပါက အညိဳစင္းကိုေတြ႕ရသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ေအာက္စီ။

• မႈိေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
• အပင္ရင္းတြင္ ပုပ္ေနတတ္သည္။
• အပင္ငယ္စဥ္က်ပါက အပင္လဲက်ေသဆံုးၿပီး အပင္ႀကီးတြင္က်ေရာက္ပါက အရြက္မ်ားအဝါေရာင္ေျပာင္း၍ တစ္ပင္လံုးေသသြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ပေရာ့စပါး၊ ေအာက္စီ၊ အင္ဗြိဳင္း၊ ဗိုက္တာရမ္။

• အသီးပုပ္ေရာဂါမႈိေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
• သီးေတာင့္အႏုအရင့္ ႏွစ္မ်ဳိးလံုးတြင္ က်ေရာက္သည္။
• ေရာဂါက်ေရာက္ပါက သီးေတာင့္ေပၚ၌ ေရစိုနာကြက္မ်ားျဖစ္လာၿပီး အညိဳေရာင္ေျပာင္းကာ လ်င္ျမန္စြာ သီးေတာင့္ပုပ္သြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ပေရာ့စပါး၊ ေအာက္စီ၊ အင္ဗိြဳင္း၊ ဗိုက္တာရမ္။