ဖရဲ / သခြားတြင္က်ေရာက္ေသာ ဖ်က္ပိုးႏွင့္ ေရာဂါမ်ား

• ေလာက္ေကာင္သည္ အသီးအတြင္းထိုးေဖာက္စားသျဖင့္ အသီးပုပ္သြားကာ အထြက္ႏႈန္းက်ဆင္းေစသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အယ္လဖာ၊ ေဗးလစ္၊ မာလာႏြန္။

• ခူးဆြတ္ခါနီးတြင္ ေျမႀကီးႏွင့္ထိေသာ အသီးေအာက္ပိုင္းသို႔ ျခတက္ဖ်က္ဆီးသည္။
• ၎ဒဏ္ရာမွ မႈိႏွင့္ဘက္တီးရီးယားဝင္ေရာက္မႈေၾကာင့္ အသီးမ်ားပုပ္ေစသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တာဖ်ဴရမ္၊ဗိုက္တာရွီးလ္၊ ဂိမ္း၊ ကြန္ဖီးဒင့္။

• ပိုးေလာက္ေကာင္သည္ အရြက္အစိမ္းေရာင္သားကို ျခစ္စားသည္။
• ပင္စည္ႏွင့္ သီိးကင္းတြင္လည္းက်ေရာက္ဖ်က္ဆီးသည္။
• ဆိုးရြားစြာက်ေရာက္ပါက အရြက္မ်ားေျခာက္၍မီးေလာင္သကဲ့သို႕ေတြ႕ရမည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အယ္လ္ဖာ၊ ဗိုက္တာဘရာ၊ မာလာႏြန္၊ ေဗးလစ္၊ ဗိုက္တာမီသရင္း၊ ပရီဆိုက္၊ ကြန္ဖီးဒင့္။

• ပိုးေလာက္ေကာင္သည္ အေခါက္ႏွင့္ အျမစ္မ်ားကို ကိုက္ျဖတ္ဖ်က္ဆီးသျဖင့္ တစ္ပင္လံုးညွဳိး၍ ေသနိုင္သည္။
• သဲဆန္ေသာေျမမ်ားတြင္ ေတြ႕ရမ်ားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အယ္လ္ဖာ၊ ဗိုက္တာဘရာ၊ မာလာႏြန္၊ ေဗးလစ္၊ ဗိုက္တာမီသရင္း၊ ပရီဆိုက္၊ ကြန္ဖီးဒင့္။

• ပင္ရည္ကိုစုပ္ယူစားေသာက္သျဖင့္ အရြက္ေပၚတြင္ အျဖဴေရာင္စက္မ်ားျဖစ္ကာ အရြက္မ်ားနီ၍ ေျခာက္ေသြ႕ေၾကြက်ကာ အထြက္ႏႈန္းကိုက်ေစသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ပံသာ၊ စတား၊ ပရီဆိုက္၊ ဆလက္ပလပ္စ္။

• ပုိးေလာက္ေကာင္သည္ အရြက္အသားထဲဝင္၍ ေဖာက္ထြင္းစားေသာက္သျဖင့္ အျဖဴေၾကာင္းမ်ားျဖစ္ၿပီး အရြက္ဝါေျခာက္သြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- စတား၊ ပရီဆိုက္၊ ဆက္လက္ပလပ္၊ မာလာႏြန္။

• ပင္ရည္ကိုစုပ္စားသျဖင့္ အညႊန္႕ေနာက္သို႕လွန္ျခင္း၊ ဆစ္ၾကားတိုျခင္း၊ အရြက္ေပၚတြင္ အျဖဴေရာင္ အစက္မ်ားျဖစ္ကာ ဝါေျခာက္၍ အပင္ေသသြားသည္။
• ပူေသာရာသီတြင္ ဖ်က္ဆီးမႈဆိုးဝါးသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တိုအိတ္၊ ဂိမ္း၊ ဗိုက္စန္၊ ေအာ္ပတီမာ၊ ကြန္ဖီးဒင့္။

• ပင္ရည္ကိုစုပ္စားသျဖင့္ အညႊန္႕၊ အရြက္မ်ားေျခာက္ေသြ႕သြားသည္။
• ပ်မ်ားေၾကာင့္ ေနာက္ဆက္တြဲ ဗိုင္းရပ္စ္ေရာဂါဝင္ေရာက္တတ္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တိုအိတ္၊ ဗိုက္တာဂရို၊ ေအာ္ပတီမာ၊ ဗိုက္စန္၊ ကြန္ဖီးဒင့္။

• အရြက္ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္တြင္ အစုလိုက္ေနၿပီး သစ္ရည္ကိုစုပ္စားသည္။
• ပိုးက်ေရာက္မႈျပင္းထန္ပါက အရြက္မ်ားဝါ၍ ညိွဳးလာၿပီး အသီးမ်ားအမွည့္မညီျခင္းကုိ ေတြ႕ရသည္။
• ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးမ်ားသယ္ေဆာင္လာတတ္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ပရီဆိုက္၊ ဗိုက္တိုအိတ္၊ကြန္ဖီးဒင့္၊ ဆလက္ပလပ္စ္။

• ပင္စည္အေျခတြင္ ေရစုိနာကြက္ျဖစ္ေပၚလာၿပီး အပင္လဲက်၍ တစ္ခင္းလံုးပ်က္စီးသည္။
• ေရာဂါျပင္းထန္ပါကမ်ဳိးေစ့မွာ အပင္မေပါက္နိုင္ေတာ့ဘဲ ပုပ္သြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အာဂရီးမီး၊ အဂရီးသိမ္း၊ ပေရာ့စပါး။

• အရြက္ေပၚတြင္ အဝါေဖ်ာ့ေရာင္အကြက္အေျပာက္မ်ား စတင္ျဖစ္ေပၚသည္။
• ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္တြင္ အျဖဴေရာင္၊ခရမ္းေရာင္၊ မီးခိုရင့္ေရာင္ မႈိမွ်င္မ်ားေတြ႕ရၿပီး အရြက္ေျခာက္ေၾကြက်ကာ တစ္ခင္းလံုးေျခာက္ေသသြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ပေရာ့စပါး၊ စကုတ္၊ အင္နာဂ်ီ၊ အာဂရီးမီး။

• ေလေဆာင္ေရာဂါျဖစ္သည္။
• အရြက္ေပၚတြင္ အျဖဴကြက္မ်ားစတင္ျဖစ္ေပၚၿပီး၊ တစ္ပင္လံုးမႈိျဖဴမ်ားဖံုးသြားသည္။
• အရြက္မ်ားေျခာက္ေၾကြက်ျခင္း၊ အခ်ိန္မတိုင္မီအသီးမွည့္ျခင္း၊ အေလးခ်ိန္ေပါ့ေနျခင္း၊ အသီးႀကီးထြားမႈမရွိဘဲ အရည္အေသြးက်ဆင္းေစသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အင္နာဂ်ီ၊ အင္ဗိြဳင္း၊ ခရူဇာ၊ ဗိုက္တာမိုင္း။

• သဲဆန္ေသာေျမမ်ားတြင္ ေတြ႕ရသည္။
• အျမစ္မ်ားတြင္ ပုတီးေစ့ပံုသ႑ာန္ရွိ အရြယ္အမ်ဳးိမ်ဳးိရွိ အဖုု မ်ားကိုေတြ႕ရသည္။
• အပင္အားနည္းၿပီး ႀကီးထြားမႈနည္းတတ္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး-ဘီနီဖစ္၊ ဗိုက္တာဖ်ဴရမ္။

• အပင္သက္တမ္းတစ္ေလ်ာက္က်ေရာက္သည္။
• အရြက္၊ပင္စည္ႏွင့္ အသီးေပၚတြင္ အညိဳေရာင္အနက္ေရာင္၊ အဝိုင္းပံုေရစိုနာကြက္မ်ား၏အလယ္မွ ပယင္းေရာင္အေစးမ်ားထြက္ေနသည္။
• ၎အေစးမ်ားေပၚတြင္ အျဖဴေရာင္၊ အနက္ေရာင္ မႈိမွ်င္မ်ားဖံုးေနၿပီး အသီးတြင္ေဖာ့ကဲ့သို႕ အသားလႊာမ်ားျဖစ္၍ အသီးပုပ္သြားသည္။
• အနာကြက္ပင္စည္ကို တစ္ပတ္ပတ္မိပါက ပင္စည္ထိပ္ပိုင္း အစာေရစာမရေသာေၾကာင့္ အပင္ညွဳိးေျခာက္ေသသြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အင္ဗြိဳင္း၊ ဗိုက္တာမိုင္း၊ ဂေရ႕စ္။

• အရြက္၊ ပင္စည္ႏွင့္ အသီးမ်ားေပၚတြင္ ပံုသ႑ာန္မမွန္ေသာ ညိဳနက္ေရာင္အနာကြက္မ်ားပတ္လည္တြင္ အဝါေရာင္အနားရစ္ျဖစ္ေပၚေနသည္။
• အသီးမ်ားမွာ ႀကီးထြားမႈမရွိေတာ့ဘဲ ပံုပ်က္သြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ေအာက္စီ၊ အင္ဗိြဳင္း၊ ခရူဇာ၊ စကုပ္၊ ဗိုက္တာရမ္၊ ဗိုက္တာမိုင္း။

• ေရာဂါရအပင္သည္ အစိမ္းေရာင္ေဖ်ာ့လာကာ အညႊန္႕၊ အရြက္မ်ားေအာက္သို႕ငိုက္က်ၿပီး ညွဳိးသြားသည္။
• ေရာဂါရကိုင္း၊ အသီးမွ ဘက္တီးရီးယားစိမ့္ထြက္ရည္မ်ားေတြ႕ရသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ေအာက္စီ။