ဟင္းသီးဟင္းရြက္တြင္ က်ေရာက္ေသာ ဖ်က္ပိုးမ်ားႏွင္႔ေရာဂါမ်ား

• တစ္ေကာင္ခ်င္းေနသည္။
• အရြက္အစိမ္းပိုင္းမ်ားကို ျခစ္စားသည္။
• ရြက္ေၾကာသာက်န္ၿပီး အခ်ဳိ႕အရြက္မ်ားမွာ ေပါက္ေနသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အယ္လ္ဖာ၊ ဗိုက္တာရွီး၊ ကြန္ဖီးဒင့္၊ ဆလက္ပလပ္၊ ပရီဆိုက္။

• အေကာင္ႀကီးမ်ားသည္ အရြက္ကိုဖ်က္ဆီးၿပီး အပင္၊ အျမစ္ကိုက္ျခင္း၊ ပင္စည္တြင္းသို႕ ထိုးဝင္သည္။
• အရြက္ေပၚတြင္ အရစ္ဝိုင္းမ်ားေတြ႕ရသည္။
• ပိုးက်ေရာက္မႈမ်ားပါက အရြက္မ်ားညွဳိးဝါၿပီး ေသဆံုးသည္။
• အသီးထဲဝင္စား၍အသီးပုပ္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တာမီသရင္း၊ အယ္ဖာ၊ ေဗးလစ္၊ ပရီဆိုက္၊ ဆလက္ပလပ္။

• ပိုးေကာင္သည္ အရြက္ႏုမ်ား၊ အညႊန္႕အဖူး အငုံမ်ားကို ကိုက္ျဖတ္စားေသာက္သျဖင့္ အညႊန္႕မ်ား ျပတ္က်ၿပီး အပင္ေသဆံုးေစသည္။
• ဖူးငုံခ်ိန္တြင္ အပြင့္မ်ား အဖူးမ်ားေၾကြက်ပ်က္စီးသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အယ္လဖာ၊ ဗိုက္တာဘရာ၊ မာလာႏြန္၊ ပရီဆိုက္၊ ကြန္ဖီးဒင့္၊ ဆလက္ပလပ္။

• အပင္၏ အညႊန္႕ထိပ္ပိုင္းႏွင့္ ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္မ်ားတြင္ေန၍ စုၿပံဳစားသျဖင့္ အပင္ေျခာက္ေသြ႕သြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဂိမ္း၊ ဗိုက္တိုအိတ္၊ ဗိုက္တာဘရာ၊ မာလာႏြန္၊ ေအာ္ပတီမာ။

• အေကာင္ငယ္မ်ား အရြက္ကို ကိုက္ျဖတ္စားေသာက္ၾကသည္။
• အရြက္မ်ားေပါက္ၿပဲေနၿပီး စုတ္ျပတ္ေနသည္ကိုေတြ႕ရမည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- မာလာႏြန္၊ အယ္လဖာ၊ ကြန္ဖီးဒင့္၊ ဆလက္ပလပ္စ္။

• မုန္ညင္း အညႊန္႕မ်ားတြင္ေတြ႕ရသည္။
• အရြက္ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္တြင္က်ေရာက္ၿပီး အရြက္ကို ကိုက္ျဖတ္စားေသာက္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ပရီဆိုက္၊ ဗိုက္တာရွီး၊ ေဗးလစ္၊ ကြန္ဖီးဒင့္၊ အယ္လ္ဖာ၊ ဆလက္ပလပ္စ္။

• အေကာင္ႀကီး/ငယ္ႏွစ္မ်ဳိးလံုး အရြက္မ်ားကို စုပ္ယူစားေသာက္သျဖင့္ အရြက္မ်ားညွဳိးေျခာက္ကုန္သည္။
• အပင္ငယ္က ေသသြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အယ္လ္ဖာ၊ ေဗးလစ္၊ ဆလက္ပလပ္၊ ဗိုက္တာရွီး၊ ပရီဆိုက္။

• အရြက္မ်ားတြင္ ဥအုၿပီး ေလာက္ေကာင္သည္ ရြက္ေၾကာမ်ားေပၚေနသည္ထိ အရြက္မ်ားကိုစားသည္။
• အဖူးတြင္က်ပါက ခ်ည္မွ်င္ျဖင့္လံုးေထြးစားေသာက္သည္။
• ရြက္ေၾကာသာက်န္ၿပီး အခ်ဳိ႕အရြက္မ်ားမွာ ေပါက္ေနသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အယ္လ္ဖာ၊ ဗိုက္တာရွီး၊ ကြန္ဖီးဒင့္၊ ဆလက္ပလပ္၊ ပရီဆိုက္။

• အေကာင္ငယ္မ်ားသည္ အရြက္မ်ားကို ကိုက္ျဖတ္ဖ်က္ဆီးသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- မာလာႏြန္၊ ဗိုက္တာရီွး၊ ဆလက္ပလပ္စ္။

• အေကာင္ငယ္မ်ားသည္ အရြက္မ်ားကို စားေသာက္ဖ်က္ဆီးၿပီး အေကာင္ႀကီးမ်ားမွာ အပင္ကိုအရင္းမွ ကိုက္ျဖတ္ခ်သည္။
• ေလာက္ေကာင္တစ္ေကာင္သည္ တစ္ညတြင္ ပ်ဳးိပင္ေပါက္/အပင္ငယ္မ်ားစြာကို ကိုက္ျဖတ္ႏိုင္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တာရွီး၊ ဗိုက္တာျဖဴရမ္း။

• ေလာက္ေကာင္မ်ားသည္ အပြင့္၊အသီးႏုမ်ားကို ေဖာက္ထြင္းဖ်က္ဆီးသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဆလက္ပလပ္၊ ပရီဆိုက္၊ ေအာ္ပတီမာ၊ အယ္လဖာ၊ ဗိုက္တာရွီး၊ ကြန္ဖီးဒင့္။

• ေလာက္ေကာင္မ်ားသည္ အပြင့္၊အရြက္၊ အသီးႏု တို႕ကို စားေသာက္ၾကသည္။
• အပင္၏အရြက္၊ အသီးမ်ားစုပ္ၿပဲေနသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဆလက္ပလပ္၊ ပရီဆိုက္၊ ေအာ္ပတီမာ၊ အယ္လဖာ၊ ဗိုက္တာရွီး၊ ကြန္ဖီးဒင့္။

• ပန္းမုန္လာ၊ ခါးပု၊ ဥနီတို႕တြင္ ဆိုးရြားစြာက်ေရာက္သည္။
• အရြက္မ်ားကို လိပ္၍ ရြက္လယ္ေၾကာမွတဆင့္ ပင္စည္ထဲဝင္စားသည္။
• အရြက္ရင့္ပါက ရြက္လယ္ေၾကာ အရင္းပိုင္းတြင္ အေပါက္မ်ားေတြ႕ရသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး-အယ္လ္ဖာ၊ ဗိုက္တာဘရာ၊ ေဗးလစ္၊ ဗိုက္တာမီသရင္။

• ေလာက္ေကာင္သည္ မုန္ညင္းရြက္ အစိမ္းပိုင္းကို ျခစ္စားသည္။
• အရြက္တြင္ အျဖဴေရာင္ကြက္မ်ားႏွင့္ ပံုသ႑ာန္မမွန္ေသာ အေပါက္မ်ားကို ရြက္လယ္ေၾကာတစ္ေလ်ာက္ေတြ႕ရသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ပရီဆိုက္၊ စတား၊ ဆလက္ပလပ္၊ မာလာႏြန္။

• အရြက္ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္တြင္ အေၾကးျဖဴမ်ားကိုေတြ႕ရမည္။
• အရြက္ကိုခါၾကည့္ပါက အျဖဴေရာင္ယင္ျဖဴမ်ား ပ်ံထြက္လာၿပီးေနာက္ မၾကာျပန္ျငိမ္သြားၿပီး အစာကိုစုပ္စားသည္ကိုေတြ႕ရမည္။
• ဗိုင္းရပ္စ္ ေရာဂါပိုးကိုသယ္ေဆာင္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ပရီဆိုက္၊ ဗိုက္တိုအိတ္၊ကြန္ဖီးဒင့္၊ ဆလက္ပလပ္စ္၊ ဂိမ္း။

• ဥမွ ေပါက္ကာစ အေကာင္ငယ္မ်ားသည္ အပင္၏အရြက္အစိမ္းပိုင္းကို ျခစ္စားသည္။
• အေကာင္ႀကီးပါက အရြက္ေဘးႏွင့္ အလယ္ကို အေပါက္ျဖစ္ေအာင္ကိုက္သျဖင့္ ရြက္ေၾကာသာက်န္သည္။
• အရြက္မွာ ဇကာကြက္ပံုျဖစ္ၿပီး အရြက္ေပၚတြင္ မစင္လံုးမ်ားကိုေတြ႕ရသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အယ္လ္ဖာ၊ ဗိုက္တာရွီး၊ မာလာႏြန္၊ ပရီဆိုက္၊ေဗးလစ္၊ ကြန္ဖီးဒင့္၊ ဆလက္ပလပ္စ္။

• အရြက္မ်ားေပၚတြင္ စုေဝးေနထိုင္ၿပီး အရြက္ႏုမ်ားမွ ပင္ရည္ကိုစုပ္စားေလ့ရွိသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တိုအိတ္၊ ဗိုက္တာဂရို၊ ေအာ္ပတီမာ၊ ဗိုက္စန္၊ ဆလက္ပလပ္စ္။

• အပြင့္ႏုမ်ားတြင္ အနာကြက္မ်ား၊ ဒဏ္ရာမ်ားေတြ႕ရၿပီး အသီးတြင္ အေျပာက္မ်ား၊ ပံုပ်က္ျခင္းမ်ားျဖစ္ေပၚသည္။
• အရြက္၊အပြင့္ႏုပါက ေၾကြက်ကုန္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တိုအိတ္၊ ဗိုက္တာဂရို၊ ဗိုက္တာဖ်ဴရမ္၊ ဂိမ္း၊ ဗို အယ္လ္ဖာ၊ ကြန္ဖီးဒင့္။

• ခရမ္းအညႊန္႕/ပင္စည္ထဲတြင္ေန၍ ထြင္းစားသည္။
• အသီးေပၚခ်ိန္တြင္ အသီးကိုစားသည္။
• အညႊန္႕မ်ားညွဳိးက်၍ အသီးတြင္ အေပါက္မ်ားကိုေတြ႕ရသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ကြန္ဖီးဒင့္၊ မာလာႏြန္၊ ပရီဆိုက္၊ ဆလက္ပလပ္စ္။

• စိုထုိင္းေသာအေျခအေနတြင္ အရြက္ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္တြင္ က်ေရာက္သည္။
• အရြက္ကို လွီးျဖတ္စုပ္စားသျဖင့္ အရြက္ေပၚတြင္ အျဖဴစက္မ်ားကိုေတြ႕ရသည္။
• ေနာက္တြင္ အရြက္မ်ားဝါ၍ ေျခာက္ေသြ႕ကုန္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- စတား၊ ပရီဆိုက္၊ ပံသာ၊ ဆလက္ပလပ္စ္။

• အရြက္ေအာက္မ်က္နွာတြင္ ေနထိုင္စားေသာက္သည္။
• အရြက္တြင္ ျဖဴညစ္ညစ္ျပင္လိုက္ျဖစ္ၿပီး အရြက္မ်ားဝါ၍ ေျခာက္ေသြ႕သြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ပရီဆိုက္၊ ေအာ္ပတီမာ၊ အယ္လ္ဖာ၊ ကြန္ဖီးဒင့္၊ ဆလက္ပလပ္စ္။

• ဘူး၊ ဖရုံ၊ သခြားမ်ဳိးရင္းဝင္အပင္မ်ားတြင္ က်ရာက္သည္။
• အရြက္အေပၚမ်က္ႏွာျပင္တြင္ ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ မႈိမွ်င္အစုအေဝးမ်ားကို ေတြ႕ရသည္။
• ေရာဂါရအရြက္သည္ အဝါေရာင္မွ အညဳိေရာင္သို႕ေျပာင္းသြားသည္။
• ေရာဂါရအပင္မွအသီးသည္ အရည္အေသြးက်ဆင္းၿပီး အသီးတင္မႈကိုနည္းေစသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အင္နာဂ်ီ၊ အင္ဗိြဳင္း၊ ခရူဇာ၊ ဗိုက္တာမိုင္း။

• ေရာဂါရအပင္သည္ အစိမ္းေရာင္ေဖ်ာ့လာၿပီး အညႊန္႕၊ အရြက္တို႕ ညိွဳးလာသည္။
• ေရာဂါရကိုင္းမွ အသီးသည္ ဘတ္တီးရီးယားစိမ့္ထြက္ရည္မ်ားထြက္ေနသည္ကုိေတြ႕ရသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ေအာက္စီ။

• ေရာဂါရေသာအပင္သည္ အရြက္ႏုမ်ားတြင္ ေရာင္မညီကြက္ၾကားျဖစ္ျခင္း၊ ပံုပ်က္ျခင္း၊ အရြက္နားမ်ားေအာက္သို႕ ကုတ္ျခင္း၊ အဆစ္ႏွင့္ ရြက္ရိုးတံတို၍ အပင္ပုျခင္း၊ အရြက္ေသးျခင္း၊ အပြင့္အသီးနည္းျခင္းတို႕ကို ေတြ႕ရသည္။
• အသီးမ်ားေပၚတြင္ အစိမ္းေရာင္အဖုငယ္မ်ားျဖစ္ေပၚ၍ အသီးမ်က္ႏွာျပင္ၾကမ္းၿပီး အသီးကို ပံုပ်က္ေစသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုင္းရပ္စ္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဗိုင္းရပ္သယ္ေဆာင္ေသာ ဖ်က္ပိုးမ်ားကို ဦးစြာႏွိမ္နင္းရမည္။

• မုန္ညင္းမုန္လာ ရိုးမဲေရာဂါ မုန္ညင္းမုန္လာမ်ဳးိတြင္က်ေရာက္သည္။
• ေရာဂါရအပင္မ်ားတြင္ အနက္ေရာင္ ကြက္ေျပာက္ဝိုင္းမ်ားျဖစ္ေပၚၿပီး အလယ္တြင္ အနက္ေရာင္မႈိအစုအေဝးကို ေတြ႕ရမည္။
• အပင္တစ္ပင္လံုး ပင္စည္၊ အျမစ္တို႕တြင္ခရမ္းေရာင္အနားရစ္ႏွင့္ ကြက္ေျပာက္မ်ား က်ယ္ျပန္႕လာသည္။
• ျမစ္ေမြးကေလးမ်ားမွာ ပ်က္စီးသြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အင္ဗိြဳင္း၊ ပေရာ့စပါး၊ ေအာက္စီ၊ အဂရီးမီး။

• မုန္ညင္းမုန္လာမ်ဳိးရင္းဝင္ပင္မ်ားတြင္ေတြ႕ရသည္။
• ေရာဂါက်ေရာက္ပါက အျပင္ရြက္မ်ားညွဳိးလာသည္။
• ပင္စည္ရိုးတံတြင္ ေရစိုနာကြက္မ်ားျဖစ္ေပၚၿပီး ရုိးတံအတြင္းပိုင္း တစ္သ်ဴးသားမ်ား အေရာင္ေျပာင္း၍ အေခါင္းေပါက္ျဖစ္ကာ ပ်က္စီးသြားသည္။
• ရြက္နားတေလ်ာက္ အညိဳေရာင္အစင္းမ်ားေတြ႕လွ်င္ ေရာဂါျဖစ္ေပၚေနသည္ကို သိရသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ေအာက္စီ၊ ပေရာ့စပါး၊ အင္ဗိြဳင္း၊ ဗိုက္တာရမ္၊ ဗိုက္တာမိုင္း။

• အပင္ေျမေပၚပုိင္းတြင္ က်ေရာက္သည္။
• အျဖဴေရာင္ေဖာင္းၾကြ အဖုငယ္ေလးမ်ား အရြက္ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္တြင္ ေတြ႕ရသည္။
• ေရာဂါျပင္းထန္ပါက အကြက္ၾကီးမ်ားျဖစ္လာၿပီး အရြက္မွာ ေသးငယ္သြားသည္။
• ပန္းခိုင္တြင္က်ပါက ေရာဂါရအပိုင္းထူအမ္းလာၿပီး ပံုမွန္ထက္ၾကီးလာကာ ပြင့္အဂၤါသည္ ဖူးေရာင္ၿပီး အရည္ရႊမ္းလာသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အင္ဗိြဳင္း၊ ဂေရ႕စ္၊ အင္နာဂ်ီ၊ ေအာက္စီ၊ ခရူဇာ။

• ေရာဂါက်ေရာက္ပါက အပင္မ်ား သိသာစြာ ညွဳိးႏြမ္းေနၿပီး အျမစ္မ်ားမွာ ပံုမမွန္ထူထဲေနျခင္းႏွင့္အဖုအလံုးသ႑ာန္မ်ားကိုေတြ႕ရသည္။
• အျဖဴေရာင္ေဖာင္းၾကြ အဖုငယ္ေလးမ်ား အရြက္ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္တြင္ ေတြ႕ရသည္။
• အပင္ငယ္စဥ္ ေရာဂါက်ပါက အပင္ေသဆံုးေစသည္။
• ေရာဂါျပင္းထန္ပါက ပံုမမွန္တစ္သ်ဳးသားမ်ားမွာ ထပ္ဆင့္ေရာဂါဝင္ေရာက္ေစ၍ အမဲေရာင္ေပ်ာ့ပုပ္လာသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး-ပေရာ့စပါး၊ေအာက္စီ၊ အင္ဗြိဳင္း၊ စကုပ္။

• အရြက္အေပၚမ်က္ႏွာျပင္တြင္ အဝါေဖ်ာ့ေရာင္ ကြက္ေျပာက္မ်ားႏွင့္ ေအာက္ဖက္မ်က္ႏွာျပင္ တြင္ ခရမ္းေရာင္မွ မီးခုိရင့္ေရာင္မႈိမ်ားေတြ႕ရမည္။
• ေရာဂါျပင္းထန္ပါက ကြက္ေျပာက္တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ေပါင္းစပ္ကာ အရြက္သည္ေျခာက္ေသြ႕၍ ေၾကြက်သြားသည္။
• ေရာဂါက်ေရာက္ပါက အပင္ၾကီးထြားမႈရပ္တန္႕ၿပီး အပင္ေသသြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ပေရာ့စပါး၊ စကုပ္၊ အာဂရီမီး၊ အာဂရီသိမ္း။